Wrzesień coraz bliżej - Jak przekonać dziecko do przedszkola?

Jak zachęcić dziecko do przedszkola

Dzieci bardzo często boją się tego, czego nie znają. Nie wiedzą, czego mają się spodziewać, szczególnie, że nie będzie z nimi ich rodzica! Dotychczas to dom był najbliższym maluchowi miejscem. Znał rodziców, dziadków, może ich przyjaciół, którzy zawsze się o niego troszczyli i dbali o jego potrzeby. Ważne, by pójście do przedszkola nie kojarzyło się dziecku z odrzuceniem i brakiem zainteresowania. Nie warto więc mówić mu, że musi iść do przedszkola. Jeśli powiemy, że my codziennie musimy chodzić do pracy i maluch musi gdzieś wtedy być, to wywołamy niepotrzebny stres i smutek. Dziecko poczuje, że chodzenie do przedszkola wcale nie jest przyjemnością, a jedynie przykrym obowiązkiem.

Warto pokazać dziecku, że tak jak mamusia i tatuś codziennie chodzą do pracy, tak i maluch od września zacznie chodzić do przedszkola. Jednak nie powoduje tego brak rodziców w domu, a szansa na dobrą zabawę. Możemy wytłumaczyć dziecku, że tak naprawdę my nie musimy pracować. Pokażmy mu, że to jest nasza przyjemność i w tym czasie doskonale się bawimy! I tak jak rodzice bawią się w pracy, tak dziecko świetnie spędzi czas z rówieśnikami w przedszkolu. Zainteresuj dziecko tym, co się może wtedy wydarzyć. Niech dopytuje, interesuje się i chce poznać to miejsce.

Adaptacja

Kolejnym ważnym krokiem jest zaznajomienie dziecka z przedszkolem. Nie powinniśmy zaprowadzać go tam dopiero we wrześniu, a po zmianie bucików zostawiać go samego. Wtedy znów będzie narażone na stres i poczucie, że jego potrzeby nie są już dla rodzica ważne. Już w czasie wakacji możemy zabierać malucha na spacery, pokazywać mu budynek, ogród i opowiadać, jak wiele ciekawych przygód czeka go w środku. Dziecko zupełnie nie wie, jak wygląda dzień spędzony z rówieśnikami i przedszkolankami. Warto więc opowiedzieć mu o zabawach, bajkach, spacerach, czasie spędzonym w ogrodzie czy leżakowaniu. Niech wie, jakie przygody na niego czekają.

By zmniejszyć strach malucha możemy pokazać mu jego ulubionych bohaterów, którzy chętnie chodzą do szkoły czy przedszkola. Wiele bajek porusza ten temat. Powoli oswajamy strach i przełamujemy niepewność. Możemy sięgnąć po filmy czy książeczki, w których inne dzieci cieszą się z dnia spędzonego w przedszkolu. Jeśli dziecko zobaczy, że jego ulubieniec się nie boi, to i jego niepewność znacząco się zmniejszy.

Gromadzenie wyprawki

Dzieci lubią otaczać się przedmiotami, które są im znane, bliskie i ważne emocjonalnie. Może to być maskotka, z którą śpią i nie rozstają się ani na krok. Może to być również książeczka z ulubionym bohaterem, o którym wciąż chcą słuchać i nigdy nie mają dość. Warto wybrać jeden taki przedmiot i wsadzić do plecaka, z którym dziecko będzie chodzić do przedszkola.

Ważnym krokiem jest również gromadzenie wyprawki. Podczas opowiadania o tym, czym maluch będzie się w przedszkolu zajmować warto opowiedzieć, z czego będzie korzystał. Wiele dzieci lubi malować, lepić z plasteliny czy kolorować. Wspominanie o tym doda im otuchy. W końcu taka zabawa jest im znana, więc dlaczego w przedszkolu miałaby przestać się podobać?

Już samo kupowanie wyprawki do przedszkola powinno się odbywać wspólnie z dzieckiem. Niech pomoże nam wybrać kredki, pisaki, bloki czy gumeczki do włosów. Będzie czuło, że ma kontrolę nad tym, co się dzieje, a możliwość korzystania z nowych zabawek sprawi mu przyjemność. Gdy spakujemy je do plecaka dziecko poczuje się pewniej, bo będzie miało ze sobą coś, co jest mu znane i przez niego lubiane.

Zainteresowanie rówieśnikami

Jednym z większych lęków u malucha jest to, że inne dzieci go nie polubią. Dziecko obawia się, że będzie inne, wyśmiane, nieciekawe. Możemy spróbować ułatwić mu zadanie, opowiadając, w jaki sposób może nawiązać przyjaźnie. Może inny chłopczyk będzie miał bluzkę z ulubionym bohaterem naszego synka? A może inna dziewczynka przyniesie ze sobą pluszaka, którego nasza córka też lubi? Warto podpowiadać dziecku, że tak jak ono, tak i wiele innych maluchów ogląda bajki, lubi się bawić, spacerować i dyskutować. Musimy dać mu poczucie, że jest interesujące i poradzi sobie w relacjach z innymi dziećmi.

Dodamy mu otuchy również wtedy, gdy zaczniemy opowiadać o swoim przedszkolu i naszych pierwszych dniach. Oczywiście pomijamy w opowieściach sytuacje, w których było nam przykro lub czegoś się baliśmy! To może przestraszyć i zamknąć w sobie naszą pociechę. Lepiej zwrócić uwagę na to, jak wyglądało to miejsce, czy nauczycielka była miła i cierpliwa, jak się zachowywały inne dzieci i jak się bawiliśmy. Pokażmy mu, że dobrze wspominamy ten czas i chętnie byśmy się tam wybrali! Jeśli poczuje, że to było dla nas dobre miejsce, to spróbuje uwierzyć, że dla niego też takie będzie.